LATIN-AMERICAN

De Paso Doble (Spaans voor dubbele stap) is een dansstijl die rond 1920 is ontstaan en stamt oorspronkelijk uit Frankrijk. Later is deze dans verder uitgewerkt in Spanje.
De Paso Doble is een Latijns-Amerikaanse stijldans die uit Europa afkomstig is. De man speelt de rol van stierenvechter of matador en de dame is el capa (de rode lap) die de stier moet opjagen. De man ‘zwiert’ de dame rond alsof zij die rode lap was. Paso Doble betekent letterlijk ‘dubbele pas’. Oorspronkelijk was de Paso Doble echter een social dance waarin vooral gewoon gestapt werd. De typische Spaanse matador-houdingen zijn latere ontwikkelingen. De passen van de paso doble zijn deels afgeleid uit de Flamenco, maar volgens de techniek is het verkeerd om te veel Flamenco-stijl in deze dans in te brengen. De paso doble is de enige Latin-stijldans waar de man de hoofdrol speelt en blikvanger is. Oorspronkelijk was de paso doble een ballroomdans, maar later is het een Latijns-Amerikaanse dans geworden.

Danshouding

De linkerarm van de heer wordt op oorhoogte in een gebogen stand van bijna 90 graden gehouden en de dame legt haar rechterhand op de hand van de heer waarna de vingers gesloten worden. De rechterhand van de heer ligt op het linkerschouderblad van de dame, net iets meer naar de zijkant dan bij de Ballroom. De dame legt haar linkerhand op de bovenarm van de heer.

Dansmuziek

De Paso Doble wordt gedanst op bij de dans behorende muziek met een ritme van 60 tot 62 maten per minuut.[1] De muziek kenmerkt zich door highlights: accenten in de muziek waarop het danspaar een vaste houding aan moet nemen in hun dansprogramma. Zodra de muziek daarna weer doorgaat, kan er weer verder gedanst worden. Bij het wedstrijddansen zijn deze highlights essentieel voor de normering van het danspaar.
Een veel gebruikt muzieknummer om de Paso Doble op te dansen is España Cañi.

Dansrichting

Bij de Paso Doble is er sprake van een dansrichting. Hier wisselen zijden zich zeer snel en vaak af, maar men danst tegen de klok in. In paso doble bestaat er geen basispas. Er wordt dikwijls op de eerste tel met de voet op de grond gestampt (appél) en dan gaat de figuur verder tot (meestal) 8 tellen of een veelvoud daarvan.