CURSISTEN AAN HET WOORD

Ooit natuurlijk begonnen als 15-jarige met dansles. Wie deed dat in die tijd niet?
Ik kwam al uit een dansfamilie want mijn vader en moeder waren in hun tijd fervent dansers en haalden samen zelfs diverse prijzen.
Hoe mooi was die dansles toen. Ik kreeg toen nog les van oom Ben (Pipi Berentsen). Onze eerste zaterdagavond uit en dan nog legaal een meisje vasthouden ook. Die tijden zijn wel inmiddels wel veranderd.
Vaak waren er in mijn jeugd ook al minder jongens dan meisjes en werd ik gevraagd om na mijn cursus Beginners, ik deed toen Brons, het nieuwe seizoen weer als hulp met de Beginners mee te dansen. Dat deed ik maar wat graag. Zo heb ik jarenlang mogen helpen bij verschillende cursussen.

Als volwassene heb ik, met een paar tussenpozen, toch ook weer jaren mogen genieten van het dansen en toen ik in 2003 de draad weer volledig oppakte vroeg Hennie Berentsen of ik ook weer wilde helpen maar nu als hulp op de dansvloer om paren wat extra aandacht te geven als dat nodig was.
Dit was helemaal mijn ding en toen het aantal hulpen op de vloer voldoende was vroeg Hennie of ik misschien ook les wilde geven. Een droom kwam uit. Als kind fantaseerde ik al om later dansleraar te worden maar helaas is daar nooit iets van gekomen. Het leven loopt soms anders dan je denkt.
Ik mocht beginnen om de Jeugd les te geven nadat Hennie me natuurlijk uitvoerig had geïnformeerd, met me had geoefend en leerde de juiste muziekkeuzes te maken en natuurlijk het voordansen en te leren tellen.

Wat eigenlijk wel heel jammer is dat de Jeugd niet meer wil dansen. Vroeger hoorde het gewoon bij je opvoeding en ging je met vrienden en vriendinnen op les.
Mijn ervaring met de Jeugd op les is echt geweldig. Ik zag vriendschappen ontstaan maar nog veel belangrijker is het onderlinge respect voor elkaar dat gedurende de cursus groeide. Hoe ze elkaar hielpen als een figuur even niet lukte. Normen en waarden noemen ze dat geloof ik en ik kan alleen maar bevestigen dat dansen die normen en waarden behoorlijk kan verbeteren.

Dansen blijkt dan ook nog eens heel gezond te zijn. Voor de ietwat ouderen onder ons zeker. Hun balans en stabiliteit wordt enorm verbetert en dat voorkomt een groot aantal valpartijen. Alleen in Nederland, zo is onderzocht, zou dat tot 60.000 gecompliceerde botbreuken per jaar kunnen voorkomen.

Inmiddels geef ik alweer 10 jaar les en mag dat soms in alle groepen doen. Wat een geweldige kans heb ik gekregen en heb die dan ook met beide handen aangegrepen. Natuurlijk ben ik ook nog gewoon cursist en dans samen met de groep op donderdag onder de bezielende leiding van Hennie.

Dansen is werkelijk mijn passie en wie weet wat de toekomst nog gaat brengen.